Tegenwoordig woont meer dan 50% van de wereldbevolking in stedelijke gebieden. De hoge bevolkingsgroei, het snelle tempo van de wereldwijde verstedelijking en de economische expansie van ontwikkelingslanden leiden tot een toename en versnelling van de hoeveelheid giftige afvalstoffen. Met een goed afvalbeheer, technologie, de juiste beheersing van de vervuilende effecten ervan op het milieu en de klimaatverandering kunnen aanzienlijk worden beheerst.

Dit artikel is geschreven door de partij Ista Nederland. Ista Nederland verzorgt onder andere het energiebeheer in Nederland. 

Uitdagingen op het gebied van voedselverspilling naar energie vragen om technologische oplossingen, naast ontwerp- en operationele oplossingen voor het beheer en de logistiek van voedselverspilling. Dit hoofdstuk geeft een overzicht van de geïntegreerde processen voor de logistieke systemen die nodig zijn voor het beheer van voedselverspilling, van bronproductie tot afval-naar-energie-installaties. We houden rekening met de unieke aspecten van voedselafvalbeheer en logistiek in vergelijking met andere analoge afvalsystemen. We beginnen met het samenvatten van de managementvereisten voor dit complexe systeem, het bespreken van uitdagingen in de bedrijfsvoering en eindigen met innovatieve richtlijnen in het systeemontwerp. De groeiende belangstelling voor de duurzaamheid van het beheer van voedselafval voor commerciële, residentiële en, in mindere mate, industriële beleidscontexten op het gebied van voedselafval motiveert de nadruk die in dit hoofdstuk wordt gelegd op de vereisten voor de inzameling, het transport en de coördinatie van het beheer van voedselafval.

2.1 Inleiding tot gemeentelijk vast afval
Vast stedelijk afval omvat bedrijfs- en residentieel afval dat in een gemeentelijk of kennisgevingsgebied wordt geproduceerd in vaste of halfvaste vorm, met uitzondering van industrieel gevaarlijk afval, maar met inbegrip van behandeld biomedisch afval.

Ista Nederland is een grote partij binnen Nederland. Bekijk het YouTube kanaal van Ista Nederland hier.

De hoeveelheid vast stedelijk afval die in verschillende steden wordt geproduceerd, varieert van 0,3 tot 0,6 kg/capita/dag. Naar schatting is er in India jaarlijks 8 miljoen ton landbouwmest uit stedelijk afval te bereiden. Op dit moment wordt minder dan 25% van het beschikbare potentieel benut. De verwijdering van stedelijk afval door compostering is een praktische oplossing, aangezien dit niet alleen de saneringsproblemen oplost, maar ook een nuttige bijdrage levert aan de landbouw in de vorm van bodemverbeteraars zoals stikstof, fosfor en kalium (NPK) als voedingsstoffen. Semimechanische installaties, waar de compostering in zwaden plaatsvindt, is beter geschikt voor Indiase omstandigheden. Er zijn verschillende composteerinstallaties in verschillende steden, zoals Hyderabad, Delhi, Mumbai, Ahmedabad, Chandigarh, enz. In het land wordt veel onderzoek gedaan naar de terugwinning van energie uit vast afval. De kosten van afval en afvalverwerking bedragen vaak meer dan 20 procent van de gemeentelijke begrotingen van steden. Het is dringend noodzakelijk om deze kosten te verlagen en tegelijkertijd het niveau van de dienstverlening in de stedelijke gebieden uit te breiden. Dit kan worden bereikt door middel van geïntegreerde systemen voor terugwinning en hergebruik van hulpbronnen, waarbij bestaande afvalverwijderings- en recyclingpraktijken worden uitgebreid en geoptimaliseerd.

Er zijn veel belemmeringen voor de volledige toepassing van westerse technologie voor een oplossing van de problemen in India:

Het afval dat in de ontwikkelingslanden wordt geproduceerd, heeft meestal een lage calorische waarde, een hoog gehalte aan organische roetbare organische stoffen en vocht, en is onderhevig aan seizoensgebonden schommelingen.

In de tropische regio zijn er plotselinge klimaatveranderingen, waarmee rekening moet worden gehouden bij de planning van systemen voor het beheer van vast afval.

De kosten voor de verwijdering van vast stedelijk afval bedragen vaak meer dan 20 procent van de gemeentelijke begrotingen. Arbeid en energie absorberen het grootste deel van de exploitatiekosten. Meer dan één procent van de nationale beroepsbevolking kan voor deze taken worden ingezet en in deze diensten kan tot één procent van het bruto nationaal product (BNP) van het land worden geabsorbeerd. Daarom is het beheer van vast afval een van de duurste diensten en moeten de systemen worden afgestemd op de financiële draagkracht.

De kosten van de eerste twee posten worden bepaald door de productiekosten in de geïndustrialiseerde landen en door de heersende olieprijs. Hun financiële impact is zeer groot.

De ideale oplossing is dus de oplossing die resulteert in een maximale vermindering van de productie van afval door middel van terugwinning en hergebruik. De volgende vier benaderingen van de oplossing zijn denkbaar:

Vast stedelijk afval is een grote crisis voor plattelandsgemeenschappen vanwege het gebrek aan bewustzijn van de effecten van mensen die hun afval in de waterkanalen dumpen en zo zowel watervervuiling als visuele vervuiling veroorzaken. Anderen zouden het VHA op straat kunnen verbranden, wat zowel luchtvervuiling als visuele vervuiling kan veroorzaken. Het gemeentelijk vast afval bestaat uit organisch afval, oud papier, plastic afval, blikjes, blikjes, aluminium blikjes, textiel, glas, enz. zoals besproken in hoofdstuk 5. Het is altijd aan te raden om een overslagstation op te zetten in plattelandsgemeenschappen vanwege de geringe hoeveelheid. Het overslagstation bestaat uit een transportband voor het sorteren, een hydraulische pers voor het verdichten van papier, blikken, textiel, enz. en een kogelmolen om glasafval te breken. Het is altijd aan te raden om gecentraliseerde recyclage-installaties op te richten tussen een aantal plattelandsgemeenschappen.

7.3.3 Glas
Municipa